Na mijn laatste berichtje toch nog een heel drukke week gehad.
Het VFR traject bestaat uit in totaal 44 vluchten. D43 is een interne check om te kijken of je klaar bent voor je eindcheck D44. Deze 43 heb ik afgelopen week gevlogen met een andere instructeur.
De vlucht verliep erg goed en ik had alles onder controle. Totdat..... ik weer op Falcon in het circuit hing en mijn landingen moest laten zien. De vlucht viel in de middag waar het ontzettend warm en turbulent was. Ik probeerde vanalles, maar kreeg dat apparaat niet normaal aan de grond. Werd alle kanten opgeslingerd door de thermische bubbels en na 3 keer go-around te zijn gegaan op een normale landing en een flapless landing zagen de instructeur en ik de eindtijd van de vlucht in zicht komen en hebben we besloten dat het landen niet ging lukken die dag. Een teleurstelling, maar daar moet je maar aan wennen!
Heb hierdoor een extra missie gevlogen. En natuurlijk ging het toen allemaal weer prima! Vreselijk om te weten dat je iets kan, maar het er op het juiste moment dan niet uitkomt...
Omdat de D43 check een interne check is, hoef je deze niet opnieuw te doen. Ik mocht dus door naar mijn VFR eindcheck D44. Ik moest deze vliegen met een KLS instructeur die speciaal voor deze examens uit Nederland komt. Na flink wat plannen, studeren en nog meer studeren was het vandaag aan mij de beurt om te laten zien dat ik de boel in de vingers had.
Om 03:00u was ik alweer uit de veren om mijn planning af te maken met accurate winden en mezelf gereed te maken voor de check die 09:00u plaats ging vinden.
Na de instructeur te hebben gebriefed over de planning, mass&balance, weer, vluchtplan, en alle andere belangrijke zaken was ik klaar om een stukje te vliegen en mijn kunstje te vertonen.
Altijd weer leuk om erachter te komen dat eenmaal in de kist je airco en je blower het niet doen met 38 graden...
(Hier zou ik allemaal nutteloze dingen neer kunnen zetten over wat ik gedurende de vlucht moest doen, maar omdat toch niemand dat snapt en ik mezelf dan een nerd voel, doe ik dat niet.)
Na 2 uur stond ik weer op Falcon Field. Snel dat ding parkeren, touwtjes eraan knopen en naar boven om te uitslag met de instructeur te bespreken. En jawel... het was een pass!
Uiteraard waren er genoeg verbeterpuntjes, maar kreeg ook veel positieve feedback en hij vond over het algemeen dat ik het goed had gedaan. Nice!
Dit betekent dat ik mijn VFR traject heb afgesloten. Nu door naar de IFR fase, wat staat voor Instrument Flight Rules. En dan hoef je geen rocket scientist te zijn om te weten dat dat instrumentvliegen is. Daarnaast houdt dit ook in, dat ik op een nieuw type toestel ga vliegen. De Piper Arrow. Deze is weer iets complexer dan de Archer waar ik tot op heden mee vloog. Intrekbaar landingsgestel, verstelbare propeller, stewardessen etc...
Genoeg nieuwe dingen te leren dus!
Als ik mijn verhaal zo teruglees kom ik inderdaad over als die vliegnerd, maar ik kan er ook niet meer van maken...
Bedankt voor het lezen en ik hoop snel leuke verhalen te brengen over het IFR traject!
